بررسی شیوع سرمی توکسوپلاسموزیس در گوسفندان روستاهای شهرستان تبریز با روشهای ایمونوبلاتینگ

    توکسوپلاسموزیس یکی از بیماری­های مشترک با انتشار جهانی است که عامل آن تک­یاخته­ی توکسوپلاسما گوندی است.  این تک­یاخته می­تواند انواع سلول­ها را در انسان و تقریباً تمام حیوانات آلوده سازد.  این مطالعه با هدف تعیین شیوع سرمی توکسوپلاسموزیس در گوسفندان روستاهای شهرستان تبریز و با به کارگیری آزمون­های دات بلات و وسترن بلات بر اساس واکنش آنتی­ژن محلول تاکی زوئیت­های توکسوپلاسما گوندی با آنتی­بادی­های موجود در نمونه­های سرم گوسفندان، انجام گرفت.  مجموعاً، 186 نمونه­ی خون از گوسفندان (93 رأس میش، 93 رأس قوچ) روستاهای شهرستان تبریز در پاییز و زمستان سال 1392، اخذ شده و سرم آن­ها جدا گردید.  نخست، سرم­ها برای تعیین میزان شیوع توکسوپلاسموزیس با آزمون دات بلات ارزیابی شدند.  سپس، نمونه­های سرمی مثبت برای تأیید نهایی آلودگی و مشاهده­ی باندهای اختصاصی 30 کیلو دالتون با آزمون وسترن بلات ارزیابی شدند.  بر اساس آزمون دات بلات، شیوع سرمی در گوسفندان روستاهای شهرستان تبریز 14/9 درصد بود.  شیوع توکسوپلاسموزیس در بین گوسفندان ماده (83/11 درصد) بیش­تر از  گوسفندان نر (45/6 درصد) بود، ولی از نظر آماری این تفاوت معنی‌دار نبود (05/0P>).  در آزمون وسترن بلات روی تمامی نمونه­های سرمی مثبت، باند 30 کیلو دالتون به طور آشکار مشاهده شد.  در بررسی حاضر هیچ تفاوت آشکاری در نمونه­های آلوده در مورد باندهای آنتی­ژنی/ پروتئینی مشاهده نشد و پروتئین­های با وزن مولکولی 30 کیلودالتون و کوچک­تر از 10 کیلو دالتون به عنوان پروتئین­های ایمنی­زای تاکی زوئیت توکسوپلاسما گوندی سویه­ی RH شناخته شدند.